(Ελληνικό κείμενο ακολουθεί πιο κάτω.)
My practice is rooted in painting and further shaped by my background in social psychology, media, and somatic practices. For me, the image is a site of transformation, where new figurations and narratives of the body can emerge—what we are, have been, or might become – affirming female desire and eroticism.
My research into representations of the body, in both art history and contemporary media, intersects with my experience of the landscape and my view of flesh as a fluid materiality in constant flux. Through oil, watercolor, and occasional sculptural forms, I translate the body into color and movement. Imagery arises from within this sensuous material process, shaped by the interaction of my body with the medium itself—entangled in a shared unconscious. This exchange is erotic, grounded in color, affect and embodied memory, making materiality itself the language of meaning.
I challenge static views of the image and identity, instead embracing ambiguity, permeability, and change. Swirling, visceral forms dissolve and reassemble, merging body and background, figuration and abstraction. The work resists closure: images remain open-ended, inviting repeated looking, and allowing transformation to be experienced as empowering.
This practice is both spiritual and political. I paint to immerse myself in color and matter, affirming the joy of the physical act of painting. I also work to reconfigure the images that have defined us, celebrating the female body as a site of agency, relation, and resistance- always in becoming.
———————————————————————
Η πρακτική μου βασίζεται στη ζωγραφική και μορφοποιείται επίσης απο τις πρώτες μου σπουδές στην Κοινωνική Ψυχολογία και στα Μέσα Ενημερωσης και την πολύχρονή ενασχόληση μου με τον σύγχρονο χορό και σωματικές πρακτικές όπως η γίογκα. Η εικόνα για μένα είναι ένας χώρος μεταμόρφωσης, όπου νέες αναπαραστάσεις και αφηγήσεις του σώματος μπορούν να πάρουν μορφή- το τί είμαστε, τί έχουμε υπάρξει και τί μπορούμε να γίνουμε, ένας χώρος προσωπικής και συλλογικής απελευθέρωσης που γιορτάζει την γυναικεία επιθυμία και τον ερωτισμό.
Το κλειδί της δουλειάς μου είναι η σύνθεση, με επίκεντρο το χρώμα. Το μέγεθος των έργων μου ποικίλλει, από το πολύ μικρό μέχρι εμβυθιστικές συνθέσεις πολλών μέτρων.
Οι εικόνες εξελίσσονται μέσα από στάδια καταστροφής και επαναδόμησης, ταλαντευόμενες μεταξύ αφαίρεσης και παραστατικότητας. Φιγούρες ξεπηδούν μέσα από την χρωματική μάζα, αλληλοδιεισδύουν και ενώνονται με το τοπίο, για να εξαφανιστούν την επόμενη στιγμή κάτω από την δίνη των πινελιών. Σχετίζω το χρώμα με το σώμα, ειδικά το γυναικείο σώμα. ώς μη συστηματικό, ανορίοτο, περίσσειο, και τη λαδομπογιά με τη σάρκα, ώς ρευστή υλικότητα σε συνεχή μεταμόρφωση.
Αντλώ το υλικό μου απο φεμινιστικές επιρροές και απο το φυσικό, το αστικό ή το πολιτιστικό τοπίο. Σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο μέρος του έργου μου, επαναφαντάζομαι πίνακες απο την ιστορία της τέχνης, κυρίως απο το Μπαρόκ και τον Ρομαντισμό, απο την μεριά ενός γυναικείου σώματος που παριστά ξανά τον εαυτό του μέσα απο την δράση του. Το σώμα που ζωγραφίζει γίνεται ταυρόχρονα υποκείμενο και αντικείμενο του έργου, προκαλώντας τις ιστορικές αναπαραστάσεις παθητικότητας.
Η διαδικασία μου είναι τόσο πνευματική όσο και πολιτική. Ζωγραφίζω για να εμβυθιστώ στο χρώμα, για να ξεπεράσω τα όρια μεταξύ του σώματός μου και της εικόνας. Επίσης ζωγραφίζω για να αλλάξω τις εικόνες που μας έχουν καθορίσει, επανακτώντας το ερωτικό σώμα και την γυναικεία επιθυμία ώς ενεργό, σχεσιακό και αντιστασιακό πεδίο.